آن گل زودرس چو چشم گشود
به لب رودخانه تنها بود
گفت دهقان سالخورده که : حیف که چنین یکه بر شکفتی زود
لب گشادی کنون بدین هنگام
که ز تو خاطری نیابد سود
گل زیبای من ولی مشکن
کور نشناسد از سفید کبود
نشود کم ز من بدو گل گفت
نه به بی موقع آمدم پی جود
کم شود از کسی که خفت و به راه
دیر جنبید و رخ به من ننمود
آن که نشناخت قدر وقت درست
زیرا این طاس لاجورد چه جست ؟
داریم به روز میلاد نقطه عطف صدا (داریوش) نزدیک میشیم
من فقط میگم
تولدت مبارک ای بزرگ موندنی
من هم عاشق داریوشم و خوشحالم که با شما آشنا شدم.زندگی زندونه وقتی نباشه شادی