گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام...

 

و ساقه های جوانم از ضربه های تبرها تان زخم دار

است...

با ریشه چه می کنید؟

 

گیرم که بر سر این بام بنشسته در کمین پرنده ای...

 

 پرواز را علامت ممنوع می زنید؟

 

با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟

 

گیرم که می زنید...    گیرم که می برید... گیرم که می کشید...

 

با رویش ناگریز جوانه چه می کنید؟

 

زنده باد ایران... زنده باد داریوش